Αγαπητοί,
φίλες και φίλοι,
σας ευχαριστώ που διαβάσατε και σχολιάσατε το σημείωμά μου. Με στόχο τον γόνιμο προβληματισμό όλων μας, επιτρέψτε μου να παραθέσω μερικές ακόμη σκέψεις :
Η μητέρα μου ήταν Αγιοδημητριώτισα, ο πατέρας μου Φοινικιώτης και εγώ Πειραιώτης. Ποτέ δεν τσακωθήκαμε γι΄ αυτή μας την διαφορετικότητα! Οι μόνιμοι κάτοικοι του χωριού Άγιος Δημήτριος είναι χωριανοί και οι μόνιμοι κάτοικοι του λεκανοπεδίου Αθηνών είναι Αθηναίοι. Θα μπορούσα να πω σύνολο Α και σύνολο Β, αλλά δεν πιστεύω ότι πρέπει να αλλάξουμε την ελληνική γλώσσα για λίγους αφελείς ή κακοπροαίρετους που δίνουν στις λέξεις αυτές σημασία που δεν έχουν. Ο τόπος που κατοικεί κανείς δεν τον κάνει εξυπνότερο ή καλύτερο άνθρωπο από κάποιον άλλον που κατοικεί στην άλλη άκρη της γης. Αν σταματήσουμε να χρησιμοποιούμε αυτούς τους δύο όρους είναι σαν να παραδεχόμαστε ότι υπάρχει κάποια διαφορά (θετική ή αρνητική) και δεν θέλουμε να κακοκαρδίσουμε κανέναν!
Αλλά ας έλθουμε στο θέμα μας που απ΄ ότι κατάλαβα δεν είναι ένα αλλά τρία:
- Ωράριο Ρολογιού
- Ντεσιμπέλ Ρολογιού και Μεγαφώνων εκκλησίας
- Ώρες Κοινής Ησυχίας
1. Το ωράριο των καταστημάτων στους Μολάους είναι διαφορετικό από εκείνο των Αθηνών και της Μονεμβάσιας το καλοκαίρι διαφορετικό από εκείνο των Μολάων. Με λίγα λόγια το ωράριο του ρολογιού είναι ένα τοπικό θέμα και ο καθένας μπορεί να πει την γνώμη του, αλλά η τοπική κοινωνία θα αποφασίσει τι θα γίνει. Αντίθετα κάθε μεταβολή σε ένα πολιτιστικό μνημείο, όπως η εκκλησία του χωριού, είναι υπερτοπικό θέμα και γι αυτό προβλέπεται από τους νόμους διαφορετική διαδικασία κατά περίπτωση.
2. Μεγάλωσα ανάμεσα σε ενισχυτές και μεγάφωνα παίζοντας ατελείωτες ώρες με τα μπάσα και τα πρίμα αλλά συγχωρέστε με προτιμώ τη λειτουργία στην εκκλησία χωρίς μεγάφωνα! Σήμερα όλες οι εκκλησίες χρησιμοποιούν ενισχυτές με ηχεία εσωτερικά και μεγάφωνα εξωτερικά και οφείλω να το σεβαστώ. Η ένταση των μεγαφώνων όμως είναι άλλο θέμα, μετριέται αντικειμενικά από την επιστήμη με ντεσιμπέλ και σίγουρα υπάρχει κάποιο λογικό όριο που δεν πρέπει να ξεπερνιέται. Στην άδεια της μοτοσικλέτας μου έγγραφε 88 ντεσιμπέλ και ήταν εντός των ορίων!
3. Μέχρι τα 12 μου ο πατέρας μου συγχωρούσε τις παιδικές αταξίες, στην συνέχεια μου ανέθετε δουλειές και στα δεκαοκτώ ήμουν ελεύθερος να πράττω ελεύθερα και να υφίσταμαι τις συνέπειες των πράξεων μου. Στην Ελλάδα της μεταπολίτευσης οι τριαντάρηδες θεωρούνται παιδιά! Προσωπικά πιστεύω ότι ο νόμος ισχύει για όλους, ακόμα και για τα παιδιά, όλων των ηλικιών! Δεν είναι θέμα της αστυνομίας ή του γείτονα αλλά των γονιών και των δασκάλων να εκπαιδεύσουν τα παιδιά ανάλογα. Αν κάποιοι από εμάς, νέοι όντες, δεν αφήναμε την γειτονιά να κοιμηθεί, πρέπει να αναγνωρίσουμε το λάθος μας και να μην ζητάμε από τα παιδιά μας να κάνουν το ίδιο! Μπορούν αν θέλουν να γλεντάνε όλη τη νύχτα, χωρίς να ενοχλούν κανένα … στον Κουφό, στα Χορδάκια ή στο Κουκουργιάνικο!!!
Δημήτρης Ζερβός
ΥΓ 1. Κάποτε διάλεξα να μείνω έξω από το χωριό και ούτε τα ντεσιμπέλ της εκκλησίας ούτε τα γλέντια στο μπάσκετ και την παιδική χαρά με ενόχλησαν ποτέ. Αν όμως φωνάξω βοήθεια, κανείς δεν θα με ακούσει και πρέπει να πάρω το αυτοκίνητο για να πιω έναν καφέ στο καφενείο! Δεν μπορεί κανεις να τα έχει όλα!
ΥΓ 2. Το platana.eu δέχεται τα άρθρα σας (βλέπε εδώ) και τα κοινοποιεί άμεσα στο fb. Το αντίθετο, δηλαδή η μεταφορά των σχολίων σας από το fb στο platana.eu είναι πρακτικά αδύνατο να γίνει.
www.platana.eu 